Kinderen: de Slaven van de Moderne Tijd

Slavernij is in de moderne westerse wereld al lang afgeschaft. Als we de Wikipedia lezen dan staat daar: Slavernij of lijfeigenschap is een vorm van onvrijwillige dienst waarin een persoon wordt behandeld als het eigendom van een ander persoon. Ook staat er: Naar schatting 100 miljoen mensen leven nog in een situatie waarin ze gedwongen worden tewerkgesteld. Maar is dat werkelijk zo?

Een meisje van 8 op onze Sudburyschool antwoordde laatst op de vraag wat het verschil was tussen haar vorige traditionele school en onze Sudburyschool: “Op mijn vorige school voelde ik me net een slaaf. Hier voel ik me vrij. Ik voel me net een leeuw die is losgebroken.”

Mijn stelling is dat kinderen de slaven van de moderne tijd zijn. En zeer geraffineerd, deze vorm van slavernij ontvouwt zich onder onze ogen, maar niemand die het ziet. Zelfs ouders van kinderen zien niet dat kinderen tot slaaf worden gemaakt van een staatsopvoedingssysteem. Het aantal geschatte slaven in de Wikipedia pagina mag sterk naar boven worden bijgesteld.

Er zijn in Nederland naar schatting 2,5 miljoen kinderen in de schoolgaande leeftijd, die dagelijks gedwongen worden naar school te gaan waar zij verplicht moeten werken. Dit alles accepteren we omdat ons wordt voorgehouden dat het voor hun eigen bestwil is, en dan is het blijkbaar niet zo erg.

Wat gebeurt er met een mens als die in een situatie gehouden wordt, waarin hij moedwillig gedwongen wordt dingen tegen zijn zin te doen? Een volwassen mens heeft een keuze, als volwassen mens kan je kiezen om de situatie te verlaten, er tegenin te gaan of je erbij neer te leggen. Enkel in een gevangenis heeft een mens niet de keuze om de situatie te verlaten. Een kind heeft niet de keuze om weg te gaan, het wordt gedwongen te blijven in een situatie die onnatuurlijk is, het is net als een gevangenis[1]. Als een kind zodanig ziek wordt van de situatie dat het thuis blijft, door stress en druk, depressief geworden is, apathisch, levensmoe, dan staat de leerplichtambtenaar klaar met een stok (achter de deur): een dagvaarding voor schoolverzuim en/of het AMK. Een kind (en vaak ook de ouders) kunnen geen kant op, je wordt letterlijk in een fuik gedreven. Deze situatie kan niet gezond zijn in een ‘vrije democratische samenleving’. Kinderen worden namelijk niet voor niets ziek van school, de natuur heeft gezorgd dat bepaalde afweermechanismen in het werk treden wanneer een mens onder onnatuurlijke omstandigheden verkeert en onder druk of stress komt te staan. Het is een afweermechanisme van het lichaam en de geest.

Er waren twee soorten ziektes die zich alleen bij slaven manifesteerden: Drapetomanie (de neiging om weg te vluchten) en Dysaethesia Aethiopica (het pathologische gebrek aan motivatie).

Zijn dit niet dezelfde ziektebeelden die we nu ook terugzien bij onze jeugd? Is ADHD niet de moderne variant van Drapetomanie? Of wat te denken van Hikikimori[2]? En zijn demotivatie, concentratiegebrek, zesjescultuur, apathie, ADD geen kenmerken van Dysaethesia Aethiopica?

Wij waren onder de indruk toen die studente van 8 jaar zei “Op mijn vorige school voelde ik me net een slaaf. Hier voel ik me vrij. Ik voel me net een leeuw die is losgebroken.” Zij was nog maar net een halve week bij ons op school. Nadat zelfde weekend vertelde haar moeder ons “Ik heb mijn eigen dochter weer terug”. Een Sudburyschool is een bijzondere plaats waar kinderen als volwaardig mens worden beschouwd, met respect en vertrouwen, en met gelijke rechten als ieder ander in de school. Meerdere studenten hebben gezegd “Er is hier geen stress” en “Hier wordt je niet gepest”. De basis voor een goede ontwikkeling is een veilige omgeving vrij van stress. Een omgeving waarin je inspraak hebt in die dingen die er voor jou toe doen. Dat is leven in een democratie, leven met je eigen keuzes, leven met de consequenties van je keuzes.

Iedere vorm van ongevraagde of opgelegde inmenging, betutteling, sturing, beoordeling of observatie is een inbreuk op dit recht op individuele vrijheid en het maken van eigen keuzes. Op het recht om als volwaardig mens behandeld te worden. Kinderen zijn op een Sudburyschool geen slaaf!