Ingekort artikel door Amy Harrington op 10 December 2013 link naar Blog
Het hele idee van school zoals wij die kennen en het teruggaan naar de wortels van hoe kinderen leren is een uitdagende gedachte die ik voortdurend onderzoek en evalueer. Er is geen tekort aan pedagogische methoden, maar er lijkt een gebrek aan de toepassing van relevante methodieken voor out-of-the-box creatieve denkers.
Ons onderwijssysteem zoals we dat allemaal kennen voldoet niet meer en werkt zelfs contraproductief voor het beoogde doel. Veel ouders met kinderen schrijven hun kinderen in bij de plaatselijke school, want dat is de norm. Historisch gezien was het niet gebruikelijk dat kinderen naar een instelling gingen om te leren en ik stimuleer mensen om na te denken over alles wat we op dit moment weten over ons traditionele onderwijs.
Zelfs voor degenen die het goed doen in het top-down, door herhaling gedomineerd, didactisch onderwijs en hoge cijfers halen in een vak, betekent het niet deze passieve stijl van leren optimaal is voor het opdoen van informatie. ‘Lesgeven voor toetsen’ creëert een sfeer van resultaatgericht leren binnen een context van hoge prestatiedruk en angst en staat lijnrecht tegenover betekenisvol leren. Het vernietigt onze jeugd. Als we onze kinderen voor moeten bereiden op de steeds sneller evoluerende, onbekende toekomst dan zal de verouderde methode van het overbrengen van informatie moeten veranderen.
Het op standaarden gebaseerde onderwijs maakt de manier waarop leerkrachten onderwijzen en kinderen leren kapot. Onderwijs zou niet moeten gaan over het onderwijzen voor het halen van een hoger niveau op school of in het leven en toch is dat precies wat ons huidig schoolsysteem doet. Ons doel zou moeten zijn om een liefde te ontwikkelen voor leren, om het belang van leren te bevorderen. Leren is niet iets dat we moeten opdringen aan onze kinderen met als doel dat ze gaan studeren en een goede baan krijgen. Diepgaand leren is intrinsiek gemotiveerd en de beloning is kennis.
Als ouders en leerkrachten moeten we de onafhankelijkheid ondersteunen en het divergent denken stimuleren dat essentieel is voor out of the box denkers. We moeten kinderen inspireren om hun wereld te verkennen, hun belangstelling te volgen, voor zichzelf te denken, na te denken over ideeën, vragen te stellen, te creëren en te produceren.
Zelfgestuurd leren is een noodzakelijk onderdeel van het onderwijs en toch wordt er maar weinig aandacht aan besteed in scholen. Zo hier en daar wordt er gesproken over de kracht van het autodidactisch leren, maar het wordt zelden geassocieerd met een pedagogisch alternatief voor het traditionele onderwijs. Onze leerkrachten zitten vast binnen de grenzen van een systeem dat onze kinderen niet langer dient.
Vroeger diende het aanleren van feiten een doel, net als het aanleren van punctualiteit, sturing, gehoorzaamheid en conformiteit. Dit was in de tijd van het industriële tijdperk, toen fabrieksarbeiders zorgdroegen voor werk voor hun nageslacht, zodat ook zij een baan zouden kunnen vinden in de fabrieken. Maar wij leven nu in het digitale tijdperk waar de meeste feiten direct zijn op te zoeken als dat nodig is.
Ik herinner me dat mijn eigen kind vertelde over zijn dagen op school en daarbij Jim Davis cartoons aanhaalde waar John eten in Garfield’s mond stopt en Garfield zegt: “Vandaag zal ik mijn eigen voedsel te kauwen”. Kinderen hoeven niet meer alle antwoorden te leren en een cijfer te krijgen voor hoe goed ze die zelfde informatie kunnen navertellen. In een andere context zouden we dat plagiaat noemen. Kinderen hebben tijd nodig om dingen uit te vinden op hun eigen tempo. Stel je een omgeving voor waarin je kinderen de hulpmiddelen om te leren aanreikt waarin ze de vrijheid hebben om dingen in die omgeving te verkennen en te ontdekken gedreven door hun eigen nieuwsgierigheid. Geen volwassen agenda. Geen dwang. Geen instructies over het gebruik van de gereedschappen. Ongelimiteerd ontdekken.
We willen dat onze kinderen het goed krijgen en eventueel de wereld kunnen veranderen en het leven verbeteren, en toch zorgen we er niet voor dat nieuwsgierigheid kan ontwikkelen in onze kinderen. Volwassenen zijn het meest nuttig zijn in het leven van een kind als zij hen blootstellen aan ideeën, zorgen voor middelen en vrij laten om hun fantasie te volgen in een ondersteunende omgeving. De verbeeldingskracht die kinderen hebben is geweldig en vaak van korte duur en krijgt zelden de ruimte in het kader van een klaslokaal. Het belang van ongestructureerd, plezier-gedreven leren moet niet worden onderschat. Kinderen hebben voldoende tijd om vaardigheden te leren die nodig zijn voor hun toekomstige leven als volwassene. Geef kinderen de vrijheid, ondersteun hun nieuwsgierigheid, laat ze keuzes maken en kijk hoe ze organisch leren ervaren wat zich moeiteloos ontwikkelt.
Er zijn zoveel gebieden die men kan ontdekken; Echter, niet alle kinderen hoeven goed te worden in alle vakken ondanks dat dit nog de heersende gedachte is. Blootstelling aan vele disciplines is prachtig, maar we hebben in de maatschappij niet uitsluitend generalisten nodig. Laat uw kind een specialist zijn die zich verdiept en zie hoe ze floreren als ze hun eigen leren sturen. Waar kinderen momenteel gepassioneerd voor zijn kan van korte duur zijn of het kan hun levensrichting geworden.
Hoe dan ook, ze ervaren veel waardevolle momenten in hun zelf ontdekkend leren. Als volwassen verwachtingen opleggen aan kinderen, zelfs als dit goed bedoeld is, helpt niet om een positief zelfbeeld te vormen en helpt zeker niet om zelfvertrouwen te ontwikkelen. Een kind dat zijn eigen gekozen interesse kan volgen en onafhankelijk kan leren heeft de wereld binnen handbereik.
Het is oneindig veel nuttiger om kritisch te kunnen denken, te kunnen brainstormen en erachter te komen hoe problemen op te lossen zijn, dan het in staat zijn om een lijst met feiten te reciteren.
Amy Harrington, Esq. is een educatieve activist en een radicale unschooler van twee hoogbegaafde kinderen.
Lees meer: http://insights.wired.com/profiles/blogs/rethink-education-self-directed-learning#ixzz3B6KyHII6
Follow us: @Wiredinsights on Twitter | InnovationInsights on Facebook