Onderwijs is veel meer dan wat er op school wordt onderwezen. Profiteer ervan.
Origineel door Prof. Dr. Peter Gray gepost op 19 maart 2020 Hier.
Een pandemie is nooit een goede zaak. Het is iets vreselijks. Maar misschien kan er iets goeds uit voortkomen. Alles wat onze gewoontes verstoort, kan ons ertoe brengen nieuwe dingen te proberen, dingen die op de lange termijn een verbetering kunnen zijn of ons naar verbeteringen kunnen leiden. Hier wil ik de mogelijke voordelen bespreken van de door het coronavirus veroorzaakte sluiting van scholen en van naschoolse, door volwassenen bepaalde, activiteiten die zoveel tijd van onze kinderen vragen.
Het is bekend dat schoolgaande kinderen in de huidige tijd te maken hebben met een vol en geprogrammeerd leven. Ze brengen meer tijd door op school en met huiswerk thuis dan ooit tevoren en velen hebben daarnaast vaak nog andere, door volwassenen vastgestelde, activiteiten gedurende de rest van hun wakkere uren. Hun is de vrijheid ontnomen om hun eigen interesses te ontdekken en na te streven en om het vertrouwen en het gevoel van onafhankelijkheid te ontwikkelen dat voortkomt uit het creëren van hun eigen activiteiten en het oplossen van hun eigen problemen. Als resultaat hiervan zien we in deze tijd recordniveaus van angst, depressie en zelfs zelfmoord en grote afnames in creativiteit en interne locus of control (gevoel van controle hebben over het eigen leven) bij kinderen en jonge volwassenen. Wanneer het leven van kinderen door anderen wordt geprogrammeerd, leren ze niet hoe ze hun eigen leven moeten vormgeven. Als kinderen constant doen wat volwassenen hen vertellen te doen, hebben ze weinig gelegenheid om te ontdekken en na te streven wat ze zelf graag doen – dat wil zeggen, om hun passies te ontdekken.
Als samenleving lijken we te geloven dat al deze scholing en volwassen begeleiding goed is voor de educatie van onze kinderen, maar dat is het niet. Onderwijs, wel beschouwd, is veel meer dan het onthouden van feiten en het leren van de academische vaardigheden die op school worden onderwezen. Ontwikkeld worden is leren wie je bent en wat je graag doet, je plaats in de wereld vinden en leren hoe je je leven in eigen handen neemt en hoe je je eigen problemen oplost. Dit alles vereist vrijheid om te spelen en te verkennen, onbelemmerd zonder controle van volwassenen. Het soort vrijheid dat de meeste kinderen tientallen jaren geleden nog in grote mate hadden, maar vandaag niet meer. Dankzij al deze shutdowns hebben kinderen nu de mogelijkheid om met die vrijheid te experimenteren, als we dat toestaan. Ik zal toegeven, het is niet de volledige vrijheid die ideaal zou zijn. Zolang het virus aanwezig is, zijn kinderen niet vrij om samen te komen en fysiek met elkaar te spelen. Maar toch hebben kinderen nu plotseling meer vrije tijd om hun eigen activiteiten te creëren en te structureren dan de meesten ooit hebben gehad.
Hoe kunt je als ouder je kind helpen deze vrijheid goed te benutten? Hier zijn enkele gedachten.
Maak je geen zorgen dat je kinderen academisch ‘achterop raken’.
Echt, heus, wat je na verloop van tijd onthoud van wat er geleerd is in een paar maanden school is heel weinig. Er zijn zelfs aanwijzingen dat de vaardigheden waar scholen zich het meest zorgen over maken – geletterdheid en rekenvaardigheid – in de vrije tijd juist dieper worden geleerd dan op school. Ondanks de bekende bezorgdheid over de afname van academische vaardigheden gedurende de zomervakantie, wijst onderzoek uit dat het leesvermogen en de wiskundige redeneervaardigheden tijdens de zomervakantie juist sneller verbeteren dan tijdens het schooljaar (hier). Wanneer kinderen voor de lol lezen of problemen uit de echte wereld oplossen die rekenkundige vaardigheden met zich meebrengen, verwerven ze deze vaardigheden dieper, op manieren die logisch zijn en daardoor beter onthouden worden, dan wanneer ze ze in schoolopdrachten doen.
Ik doe al jaren onderzoek met jongeren die betrokken zijn bij zelfgestuurde ontwikkeling, dat wil zeggen bij jongeren die niet naar een aanbod gestuurde school gaan, maar thuis onderwijs krijgen volgens de methode die gewoonlijk unschooling wordt genoemd of die naar een school gaan die is ontworpen voor zelfgestuurde ontwikkeling. Dergelijke kinderen worden ontwikkeld door te spelen, te ontdekken en hun eigen interesses na te streven, zonder opgelegd curriculum. Soms besluiten sommigen van hen om verschillende redenen op een gegeven moment naar een reguliere school te willen gaan. De ervaring heeft geleerd dat ze er over het algemeen geen moeite mee hebben zich aan te passen aan het niveau waarin ze normaal gesproken gezeten zouden hebben als ze de hele tijd op die school waren geweest. Als ze ergens in achterlopen, halen ze dat snel in.
Als de school waar je kinderen nu naar toe gaan op de een of andere manier van ze verlangt dat ze een bepaalde hoeveelheid huiswerk per dag moeten maken, dan moeten ze dat waarschijnlijk doen om geen onmiddellijke repercussies te krijgen. Hoogstwaarschijnlijk kunnen ze dat werk in veel minder tijd voltooien dan een normale schooldag vereist, dus ze zullen nog steeds voldoende vrije tijd hebben.
Laat je kind nieuwe verantwoordelijkheden en uitdagingen aangaan.
Via de non-profitorganisatie Let Grow hebben mijn collega Lenore Skenazy en ik geleerd dat veel schoolkinderen graag klussen in huis willen doen waar ze vaak niet in vertrouwd worden het te kunnen. Kinderen wensten bijvoorbeeld om in hun eentje een volledige maaltijd voor hun gezin te bereiden, maar kregen niet de kans vanwege de angst van hun ouders dat ze zichzelf zouden verwonden of dat het zou mislukken. Als dat bij jou thuis zo is, is dat een kans voor jullie en je kind om iets waardevols te leren. Je kunt leren om los te laten en vertrouwen te geven, stop met perfectionistisch te zijn. Je kind kan een kick krijgen van het nemen van de leiding bij het bereiden van een maaltijd. Mijn advies is om het kind het op zijn of haar eigen manier te laten doen en alleen begeleiding te bieden als dat echt nodig is voor de veiligheid of als het kind zelf om hulp vraagt. Er wordt veel geleerd, zelfs met rekenen en lezen, bij koken. En als de maaltijd mislukt leer je dat mislukken erbij hoort, niets te vrezen; falen is onze beste leraar. Dan probeer je het gewoon opnieuw.
Hier is een nog betere tip. Afhankelijk van de leeftijd van je kind kun je vragen of ze hun eigen kamer willen schilderen – welke kleur ze ook kiezen! Nogmaals, geef je perfectionisme en behoefte aan controle op en laat je kind leren hoe hij de controle kan overnemen. Ik herinner me nog goed de eerste keer dat mijn ouders me toestonden mijn eigen slaapkamer te schilderen, toen ik ongeveer tien jaar oud was. Het was een ervaring die me heeft geholpen te groeien. Ik werd zelfverzekerder en voelde ineens een stuk groter. Ze gaven me wat tips, maar lieten me toen met rust (hoewel ze me overhaalden om het niet helemaal zwart met gele strepen te schilderen).
Het zal geen verrassing zijn dat veel kinderen graag buiten avonturen willen beleven onafhankelijk van hun ouders, maar dat mogen ze vaak niet van hun angstige ouders. Een kind wilde bijvoorbeeld alleen met haar fiets een blok rondrijden, zonder dat een ouder haar vergezelde. Als onderdeel van een Let Grow-project onderhandelde ze met haar ouders om eerst op de fiets te rijden tot het einde van het blok en weer terug, terwijl de ouder toekeek. Toen dat gelukt was, mocht het meisje naar het einde van het blok gaan en terug zonder dat de ouder toekeek. Daarna, eindelijk, mocht ze het hele blokje rond. In dit voorbeeld overwon de ouder de angst in geleidelijke stappen, een proces dat klinisch psychologen systematische desensibilisatie noemen, en het kind groeide enorm in zelfvertrouwen.
Welke avonturen mag je je kind toestaan? Natuurlijk beperkt het virus sommige buitenactiviteiten, maar lang niet alles. Zolang het kind minstens 2 meter verwijderd blijft van mensen die mogelijk drager zijn, is buitenshuis zelfs veiliger dan binnenshuis. Het virus wordt gedood door zon en wind; het overleeft binnen veel langer dan buiten.
Misschien kan je kind zelfs buiten met vrienden spelen door een nieuw spel uit te vinden waarbij ze minimaal 2 meter uit elkaar moeten blijven. Ze zouden het coronabal kunnen noemen. Ik stel me bijvoorbeeld een spel voor waarin de kinderen met 2 meter lange touwen aan elkaar worden vastgebonden en ver genoeg uit elkaar moeten blijven zodat een touw nooit de grond raakt. Op die manier kunnen ze misschien een bal van naar een doel sturen. Nou, dat is slechts een idee om nieuwe, creatieve gedachten te stimuleren. Laat de kinderen het zelf uitzoeken. Er wordt veel geleerd door een nieuw spel te verzinnen.
Gezinnen hebben het tegenwoordig zo druk om naar werk en school te gaan en geplande activiteiten te organiseren dat ze weinig kans hebben om elkaar echt te leren kennen. Dit is een kans voor jou en je kinderen om een band op te bouwen op manieren die je voorheen niet had. Vertel je kinderen verhalen over je verleden en de familiegeschiedenis. Lees verhalen hardop samen, verhalen die leuk zijn voor mensen van alle leeftijden. Speel samen games. Misschien kun je je kinderen enkele “ouderwetse” spellen leren die je als kind speelde en hen bewijzen dat ze niet saai zijn; en misschien kunnen je kinderen je leren hoe ze hun favoriete computerspel kunnen spelen en je bewijzen dat het niet slecht is. Iedereen leert! Een van mijn favoriete jeugdherinneringen komt uit een tijd dat mijn familie een paar dagen was ingesneeuwd in Minnesota. Niemand kon weg. We speelden eindeloze spelletjes canasta, lachten veel en tussendoor lazen we elkaar uit favoriete boeken voor. De sneeuwstorm veroorzaakte veel problemen, dat weet ik zeker, maar voor mij creëerde het een herinnering die ik mijn hele leven heb bewaard.
Wat onthouden jouw kinderen van de pandemie van 2020?
De vraag van Peter Gray: hoe profiteren jullie en je kinderen van deze verstoring van de normale routine? Heb je suggesties die nuttig kunnen zijn voor andere families? De blog van Peter Gray is onder meer een discussieforum. Je gedachten en ideeën worden door hem en andere lezers gerespecteerd, zelfs als we het er niet mee eens zijn. Plaats hier uw mening en vragen (door op de kleine commentaarballon onderaan zijn pagina te klikken), zodat iedereen hiervan kan profiteren. Stuur ze niet per privé e-mail.
Heb jij iets geleerd vandaag? 