Door Daniel Greenberg, Mimsy Sadofsky – origineel gepost op dinsdag 19 mei 2020: SVS: EMPOWERING KIDS TO MEET THE REAL WORLD.
Het is verbazingwekkend dat iedereen van mening is dat wat ‘een school’ genoemd wordt in de traditionele betekenis van het woord, iets te maken zou hebben met het voorbereiden van kinderen op de volwassenheid. Integendeel: ze mogen niet praten; niet bewegen; de school ondermijnt hun creativiteit; laat ze niet bepalen wat ze met hun tijd doen; en dwingt ze dingen te doen die ze niet leuk vinden. Zelfs als het gaat om dingen die ze leuk vinden, worden ze gedwongen dat op een vooraf bepaalde manier te doen.
De Sudbury Valley School geeft daarentegen iedereen het recht op leven, vrijheid en het nastreven van geluk[1]. Alle grondwettelijke rechten die volwassenen in de maatschappij genieten, worden hier aan kinderen verleend. Ze worden behandeld als volledig bekwame mensen. Het feit dat de school als een democratie is gestructureerd, verankert kinderen in de intellectuele, emotionele en sociale omgeving van het land waarin deze school staat.
Toch blijkt dat het moeilijkste aan deze school voor ouders het feit is om te accepteren dat er geen specifieke dingen van hun kinderen worden verwacht. De meeste volwassenen zijn er zeker van dat er bepaalde belangrijke dingen zijn die hun kinderen niet zelf kunnen of willen leren en dat ze van deze school kunnen komen zonder bepaalde cruciale dingen te hebben geleerd. Het is heel moeilijk uit te leggen wat er gebeurt met een kind dat deze school verlaat en zich zorgen maakt dat hij niet genoeg weet over een bepaald onderwerp, als blijkt dat het iets is wat hij nodig heeft voor de volgende levensfase.
Wat er werkelijk gebeurt is echter een voortzetting van hun leven op school. Er zijn in onze samenleving zoveel manieren om de kennis die je nodig hebt te vinden. Zodra SVS-kinderen of oud-studenten zich ervan bewust worden dat ze iets nodig hebben, vinden ze manieren om het te krijgen. Dat is een belangrijk kenmerk van kinderen die opgroeien en leren op deze school en dat stopt niet wanneer ze volwassen zijn. Het is voor hen veel gemakkelijker om iets te leren in hun leven op het moment dat ze ontdekken dat ze het nodig hebben.
Ik weet dat er mensen zijn die bijvoorbeeld zeggen: ‘Er is een tijd in het leven dat je moet beginnen met het leren van een vreemde taal – of anders… !’ Toch slagen kinderen en volwassenen erin hun hele leven vreemde talen te leren – sommige met meer gemak dan andere, maar dat is waarschijnlijk een kwestie van aanleg. Maar het is niet zo dat als je niet jong een vreemde taal geleerd hebt, je dit later niet meer kunt aanleren. Als je dingen leert wanneer je ze wilt leren, zullen ze veel meer betekenis voor je hebben.
Het wordt ook een veel krachtigere ervaring als je leert omdat je gemotiveerd bent. We zien het bij de jonge mensen die hier vertrekken. Ze zijn volledig empowered[2]. Ze kunnen krijgen wat ze willen, ze kunnen gaan waar ze willen, ze kunnen zoeken naar wat ze willen. Ze zeggen niet: ‘Niemand heeft me dat geleerd, dus ik kan het nooit doen.’ Ze zeggen: ‘Ik kan vinden wat ik nodig heb in het leven, omdat ik een krachtig persoon ben. Ik weet hoe ik moet werken, ik weet wat ik nodig heb om mezelf tevreden te stellen, en ik streef de dingen na die belangrijk voor me zijn en die mijn leven betekenis geven.” En dat is de realiteit van de echte wereld van volwassenen.
Dit is het: Sudbury Valley School en Sudburymodel scholen in het algemeen zijn plaatsen die kinderen werkelijk voorbereiden op het leven als volwassenen in de echte wereld. Er is geen andere schoolomgeving zoals deze!
[1] “Life, Liberty and the pursuit of Happiness” is een bekende uitdrukking in de Amerikaanse Onafhankelijkheidsverklaring. De zinsnede geeft drie voorbeelden van de “onvervreemdbare rechten” die volgens de verklaring aan alle mensen zijn gegeven door hun schepper, en welke regeringen verplicht zijn om te beschermen. https://en.wikipedia.org/wiki/Life,_Liberty_and_the_pursuit_of_Happiness
[2] Het individuele vermogen om beslissingen te nemen en controle te hebben over het eigen leven.